Verzameld van verschillende sites en.samengevoegd vrij vertaald door PA0ABM De eerste amateur in de Hall of Fame De eerste DXer die gekozen werd voor de Hall of Fame is Gus M Browning, W4BPD, een van de grootste DXpeditie oparators aller tijden. Gus viel die eer te beurt in 1967. Gus, een voormalige TV techicus uit het Mid-Westen van Noord Amerika, was een van die DXers die overal ter wereld heen kon gaan en daar ter plekke een Pile-Up veroorzaken en afhandelen zo lang er maar genoeg Coca Cola aanwezig was. Gus was actief vanuit meer dan 100 DXCC landen. En het gebeurde wel vaker dat Gus op een plek zat die niemand op een landkaart wist aan te wijzen. Gus was meer dan eens actief met wel zeer rare roepletters. Als je naar Gus luisterde wanneer hij weer eens actief was vanuit een ‘raar’ land, dan wist je meteen dat Gus het vak van operator goed in de vingers had. Ik zal onderstaande kreet van hem wel nooit vergeten. “Ok, ok, ok chaps, all stations up ten, up ten – all stations up ten!” De “heavy Metal Brigade” ging dan 10 Khz hoger zitten en begon daar opnieuw te roepen om een QSO met Gus. “Zo”, zei Gus dan “nu is het een stukje rustiger hier”, “The Lids are gone”. Daarna ging hij rustig door met elke minuut 4 tot 6 stations te werken die op elke frequentie konden roepen, behalve op 10Khz boven de frequentie van Gus. Ja, een ding is zeker, Gus had humor. Ik hoor hem nog eindigen met de volgende zin; “I have to QRT now and get back in the boat – my feet are getting wet!” Het leek wel alsof Gus nooit boos werd bij het verwerken van de enorme Pie-Ups. Nooit waren stemverheffingen te horen, maar elk QSO werd even rustig en beheerst afgewerkt. En Gus behield de controle over de Pile-Up. Als er iets kapot ging in zijn aparatuur dan was Gus technisch genoeg het probleem zelf te verhelpen. En Gus kon zowel links als rechts schrijven. Ook kon hij even makkelijk rechts als links seinen. In zijn vrije tijd was Gus ook nog uitgever van het blaadje “The DXers Magazine”. Gus, M. Browning stierf op 21 augustus 1990, hij werd 82 jaar. Hij zal worden herrinnerd als een geweldige Pile-Up magiër. De Legendarische Gus Browning, W4BPD, uit Cordova, SC door John Peters, K1ER De laatste keer dat ik Gus heb gezien was ongeveer een jaar voordat hij stierf. Dat was toen ik naar Cordva, SC reed en hem ophaalde om met mij te luchen. Het was eeen geweldige vent. Gus was zo arm als een kerkmuis. Hij leefde van het land en had overal vrienden in de buurt waar hij woonde. In zijn shack in Cordova was haast alles eigenbouw. Zijn enige bron van inkomen was “The DXers Magazine”, en hij verkocht postzegels aan verzamelaars. Het DXers blad werd gemaakt met een oude stencil machine. Ook was hij leverancier van simpele QSL-kaarten. Hij was een kleine man, en zijn dieet bestond voornamelijk uit Coca Cola. Gus ontwikkelde zelfs een voorliefde voor Yak Boter tijdens zijn reizen door 9N, AC3 en AC4. Alles wat de inheemse bevolking at, at hij ook. Reizen deed hij altijd over hobbelige wegen, maakte altijd en overal vrienden, en kreeg vaak onderdak van die nieuwe vrienden aangeboden. En altijd had hij zijn apparatuur en een voorraad Coca Cola bij zich. Dit gebeurde allemaal voordat er DX clusters in gebruik waren. Email of packet radio bestond nog niet. De reisverhalen van Gus gingen altijd van mond tot mond, of via de telefoon. Je kon natuurlijk ook een abonnement hebben op WCDXB. om meer informatie te krijgen over de belevenissen van Gus. Het codewoord voor de tijd van Gus was LUISTEREN. Gus had een voorkeur voor de frequentie 14.105 Khz. Daar begon hij meestal CQ te geven. Als er dan een QSO was afgewerkt dan begon de gelukkige die een antwoord van Gus had gekregen de TAM-TAM te bedienen via 2 meter of via de telefoon. En al snel had Ole Gus het dan weer lekker druk. Gus zou zelfs naar landen zoals 9N1 of AC3 of AC4 lopen als hij daar kon uitzenden. Hij zou altijd meereizen in een camper als die de goeie richting uit ging. Als de COKE en de radio maar mee kon, Op een ezel of kameel, dat maakte niets uit voor Gus. En wat hij dan altijd deed was vrienden maken. Ik denk niet dat Gus veel geld had Hij betaalde altijd met een lach of gaf uitleg over de werking van de radiospullen die hij bij zich had.Als hij maar het plek had waar hij kon verblijven. Ik vermoed dat in die tijd het verkrijgen van een machtiging anders was dan nu, maar het was zeker minder formeel. en een stuk makkelijker Je kon vriend worden met de koning, dan kreeg je die machtiging vanzelf. Of als je op een zandbank in de Idische Oceaan zat, dat was het maken van een QSO met de juiste persoon de oplossing. Gus ging gewoon ergens heen, met een jeep, een caravan of met een vissersboot. En als Gus dan was waar hij heen was gegaan dan kon hij aan de visser vragen waar hij was. Ik weet niet vanuit hoeveel landen Gus QRV is geweest, maar ik heb een hoop QSL kaarten van hem in mijn kaartenbak zitten. Dat waren pas tijden voor DXers. Het leven ging traag maar het plezier was groot. Herinneringen aan Gus Browning door Jack Troster, W6ISQ Ik kende Gus tamelijk goed. Hij was een paar keer mijn gast en dronk altijd een sloot Cola. Gus had altijd een goe humeur en was een geweldige operator. Hij aarzelde nooit om midden iin het afhandelen van een pile-up, een Rag Chew praatje te maken met een vriend. Dan moest de wereld maar even QRX. Soms controleerde Gus de pile-Up met de woorden “I just want calls from people running under 100 Watts”. Natuurlijk bleef dan de hele wereld doorroepen. Hij kon ook zeggen “Iedereen moet roepen op 14201” om daarna te zeggen “O boy swat een rotzooi”. Ooit schreef ik een artikel in QST wie voor mij de beste DXpeditie operator geweest was, Gus of Don? Gus of Don? Nu ik over Gus en Don nadenk zou ik zeggen Gus Browning en Danny Weil. Hi Ik was een van de toehoorders bij een lezing van Gus tijdens een ARRL conventie. Er werd hem gevraagd hoe hij had geleerd te seinen met zijn linkerhand terwijl hij toch rechtshandig is. Dat demonstreerde Gus. Hij begon tegen zijn hoofd te tkkken met zijn linkerhand en met zijn rechterhand begon hij cirkels over zijn buik te maken. Met zijn rechtervoet tikte hij daabij steeds tegen de grond. Gus was altijd innemend en had altijd een schittering in zijn ogen. Iedereen was “Ole Buddy” voor hem, of hij je al vele jaren kende of hem pas voor er eerste keer tegen kwam. Herinneringen van Gus Browning, W4BPD door Wino Paas, PA0ABM Gus heeft zelf veel van zijn avonturen op schrift gesteld en deze gepubliceerd in het blad 73 (bestaat niet meer) . Deze avonturen heb ik gecopieerd en heb er web pagina’s van gemaakt. En daar waar mogelijk heb ik wat illustraties aan het verhaal van Gus toegevoegd. Sommige pagina’s bevatten kaders met info om het verhaal van Gus wa duidelijker te maken. Zijn verhalen zijn niet letterlijk om te zetten naar een nederlands verhaal. Daarom heb ik zijn verhalen vrij vertaald. Of alles wat Gus in zijn verhalen verteld ook waar is laat ik graag an de beoordeing van de lezer over. Gus Browning, The CokeMan